“เหรียญ พระอาจานย์นก วัดเขาบังเหย ศิษย์ หงส์”

ประสบการณ์วัตถุมงคล วัดเขาบังเหยฯ
“เหรียญศิษย์ หงส์”
นายพันเลิศ สมันศรี อ.หนองบัวระเหว จ.ชัยภูมิ
เหตุการณ์ผ่านความตายนี้เกิดขึ้นกับผมเมื่อปี 2558 ครับ ผมกับเพื่อนไปดื่มเหล้าสังสรรค์กันในฐานะที่นานๆจะพบปะกันสักที จึงได้ขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจเข้าไปในตัวเมืองอุตรดิตถ์ ซึ่งก็เฮฮากันตามประสาเพื่อนๆหนุ่มๆไฟแรงมี เสียงคุยกันดังบ้างตามฤทธิ์ของสุราพาเพลินล่ะครับ
เมื่อดื่มกินกันจนได้ที่แล้ว จึงแยกย้ายกันกลับที่พัก โดยขับมอเตอร์ไซค์คนละคันกับเพื่อน แต่มุ่งหน้าไปทางเดียวกัน
ในระหว่างนั้นผมได้ขับรถตามเพื่อนไปห่างๆพอประมาณ ขับไปได้สักระยะก็มีชายวัยรุ่น 2 คนขับรถมอเตอร์ไซค์เข้ามาตีประกบคู่กับรถผม ผมจึงหันไปมองดู ทันใดนั้น!!..ใจผมหายแว๊ปทันที.. ก็วัยรุ่นมันมาพร้อมกับปืนและหันปากกระบอกมาทางผมในระยะเผาขนเลยครับ
เสียงลั่นไกดัง แชะ..ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อ รถของวัยรุ่นแซงผมขึ้นไปประมาณ 2 เมตร และหันปากกระบอกปืนกลับมาที่ผมอีก
พร้อมทั้งลั่นไก แชะ..แชะ.. อีก 2 ครั้ง
โอ้ว..ตายแน่ๆ..ฉับพลันนั้น!!..ผมนึกถึงพระอาจารย์นก แห่งวัดเขาบังเหยฯ ซึ่งเป็นครูบาอาจารย์ที่ผมเคารพศรัทธาขึ้นมาทันที "ขอให้รอดปลอดภัยเถอะครับพระอาจารย์"
พร้อมกับเปลี่ยนเส้นทางหลบไปอีกทางหนึ่ง ผมจอดรถหลบดูท่าทีพร้อมกับปาดเหงื่อที่แตกออกมาอย่างพรั่งพรูโดยอัตโนมัติ แต่แล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น เจ้าวัยรุ่น 2 คนนั้นก็ขี่รถหายเข้าไปกับความมืดโดยไม่ได้ย้อนกลับมาอีก ผมจึงขับรถมาบอกกับเพื่อนว่า เมื่อตะกี้โดนลอบยิง แต่ปืนไม่แตก หมายถึงยิงไม่ออกน่ะครับ และก็ไม่รู้ว่าเป็นใครด้วย สงสัยจะโดนข้อหาหมั่นไส้รึป่าวก็ไม่รู้ เพื่อนผมเลยถามว่า เอ็งมีอะไรดีว่ะ ทำไมปืนถึงยิงไม่แตก ผมจึงบอกว่า ผมมีเหรียญศิษย์เขาบังเหย ของพระอาจารย์นกคล้องคออยู่เป็นประจำ ถึงได้รอดตายมาหาเอ็งไง...
ซึ่งผมเชื่อและมั่นใจว่าเป็นเพราะบารมีพระอาจารย์นกคุ้มครองผม เพราะท่านเป็นพระที่ปฏิบัติดี และยังเป็นครูบาอาจารย์ที่ผมรักและเคารพศรัทธาอย่างสุดใจครับ